ще заема това пространство. Ще се свия вътреутробно.Точно тази поза ще заема: вътреутробието е като матрица с вдлъбнатини, където да сложиш главата си, тялото, стъпалата. И думите ще станат вътреутробни. Ще преминат пространството, ще го деформират. Те сами ще се деформират. Ще могат да го разширят, защото вътреутробните думи растат бързо, като пореста материя , без въздух казваш: “Ще подрежа стъпалата, пръстите си, ще удрям корема си, за да остане малък завинаги”.
Аз ще заема вътреутробната поза. Ще блъскам по стените, ще ги удрям, докато ме заболи тялото, докато го заболи. Пространството ще се разшири, аз ще свия ръцете си, за да не мога да пиша. Няма да мога да пиша, когато свивам ръцете. А вътреутробните думи ще растат без въздух много бързо като пореста материя, която разрушава пространството да могат да минат:
първо се появява един крак
малък език:
– ела да чуеш детето
Мария Липискова в „Кръстопът”
март 1st, 2010 at 12:56
[…] Мария Липискова: Точно тази поза За буквите ни Надя Вълканова: […]